Bundan önceki gelişlerimde Ulcinj’e uğramamıştım. Bu sefer ülkenin doğusunda, Arnavutluk sınırı yakınındaki Ulcinj’i gezi programına aldım. Buraya Budva’dan bindiğimiz otobüsle yaklaşık 2 saatte ulaştık. Kişi başı ödenen ücret tek gidiş için 7 euro.
Ulcinj Arnavutların yoğun olarak yaşadığı, yaklaşık 30 bin kadar bir nüfusa sahip şehir. Bu yüzden kentte hatırı sayılır bir Müslüman nüfus mevcut. Kent merkezi terminale biraz uzak olunca, zaman kaybetmemek için bir taksiye binmek zorunda kaldık. Tesadüfen şöför Arnavuttu. Onun söylediğine göre kentte toplam 7 tane cami varmış.
Aslında Ulcinj plajlarıyla meşhur bir şehir. Eski kentin hemen yanı başında güzel bir plaj vardı. Hava sıcak olunca, birçok kişi denize giriyordu. Aslında bizim de niyetimiz burada denize girmekti. Ama bir hayli zaman kaybedeceğimiz için, sadece eski kenti gezmek ve buradaki bir restoranda öğle yemeği yemekle yetindik.
Ulcinj’deki gezimize eski kentteki kaleden başladık. Kale bayağı harap vaziyetteydi. Buradaki 1510 yılından kalma kilise, 1693’de camiye çevrilmiş. Yıkık minaresi halen ayakta. Günümüzde ise burası arkeoloji ve etnografya müzesi olarak hizmet veriyor. Hemen kalenin çıkışındaki 17. yüzyıl tarihlenen tarihi çeşme, kent Osmanlı idaresi altındayken zengin bir aile tarafından yaptırılmış.
Kaleden sonra son derece küçük olan eski kentte biraz dolaştık. Bazı taş evlerin ve daracık sokakların dışında pek fazla görülmeye değer bir şey yok. Zaten oldukça küçük.
Ardından öğle yemeği için Dulcinea adlı restoranı tercih ettik. Manzarası çok güzeldi. Surlar içindeki eski kentten aşağıdaki yeni kente ve küçük plaja bakıyordu. Menüsü balık ve deniz ürünleri ağırlıklıydı. Zaten biz de büyükçe bir deniz levreği ile yanında mevsim salatası siparişi verdik. Bir de deniz ürünlü risotto söyledik. Hepsi çok başarılıydı. Ödediğimiz hesap ta böyle bir mekan ve yemekler için oldukça uygundu. Her ne kadar Ulcinj şehir olarak beklentilerimi tam olarak karşılamasa da, burada yediğimiz keyifli bir öğle yemeği benim için güzel bir anı olarak kalacaktı.
